De meseta achter me ; Léon lonkt.
Door: TinekeSantiago
Blijf op de hoogte en volg Tineke
29 Mei 2012 | Spanje, Madrid
Gisteren 28 mei zou weer een vlakke etappe worden, dat lijkt makkelijk, maar schijn bedriegt.
Kilometers aan één stuk met alleen die horizontale streep.Aan weerszijden niets dan akkers, vol in de zon, maar gelukkig nog een beetje wind.En dat gaat zo de hele dag door. Ik verlaat de provincie Palencia en loop de provincie Léon in.
Uren waarbij je alleen met jezelf bezig bent en denkt:waar ben ik in he-mels-naam mee bezig??Gewoon die ene voet voor die andere krijgen; gelukkig zorgt Adèle voor wat afleiding in mijn oren.
Vraag me af wat dit pad, deze weg, deze camino zó aantrekt, dat er werkelijk vanuit alle hoeken van de wereld mensen hier naar toe komen, om deze weg te gaan.Je bent met zulke basale dingen bezig:lopen, slapen,eten,boodschapjes en wasje doen.(wat heb ik een bewondering voor mijn oma´s met die grote gezinnen vroeger en dus met idem dito was)
En dan de pelgrims:veel van middelbare leeftijd, maar toch ook opmerkelijk veel jongeren.
Een jonge Italiaan, die al voor de zesde keer de camino loopt. Een groep Amerikaanse scholieren, een groep Spaanse jongeren, met tattoos. Het maakt allemaal niet uit; ook zij liggen elke avond half tien in bed en zijn er ´s morgens vroeg weer uit.
Om half twee bereik ik Bercianos, met de voeten gaat het gelukkig weer goed, dus door tot El Burgo Ranero. Dat was goed zwaar, wat een t-a-k-k-e eind, ik kan niet anders zeggen.
Om half vier kwam ik daar aan.30km in de benen. eerste albergue vol, tweede ook, derde had na veel vijfen en zessen gelukkig nog één bed vrij. Lucky one.
Wasje en boodschapjes gedaan; spreekt mij een Spanjaard aan die me in de kerk Santa Maria del Blancen had gezien; bijzonder.
´s Avonds mt de Hollander Ad gegeten, die vanuit zijn woonplaats Someren, vanaf 23 maart al, naar Santiago loopt; ook een bijzondere ontmoeting.
Vandaag 29 mei begint waar het gisteren mee ophield; weer die eindeloze streep-stug doorgaan dus maar.
om twaalf uur bereikte ik het plaatsje Mansilla de las MUlas. Daar was een marktje gaande.Alles lekker simpel;ouwe baasjes die tomaten- en andere groenteplantjes verkochten. Paprika´s en tomaten die er echt anders uitzien, dan dat ze er bij ons uit (moeten) zien.
Broodje eten en door naar Puente de Villarente.Arriveer om ongeveer 2 uur en weer ruim 25km.
Prijs mijn voetjes, knieen en alles; ze doen het zo goed!
De meseta laat ik morgen dus achter me na nog zo´n 13km. Ben dus op tijd om de grote stad Léon te bezichtigen.
Goeie albergue hier, sfeervolle inrichting (aanrader voor de caminogangers)
Buenos tardes
Kilometers aan één stuk met alleen die horizontale streep.Aan weerszijden niets dan akkers, vol in de zon, maar gelukkig nog een beetje wind.En dat gaat zo de hele dag door. Ik verlaat de provincie Palencia en loop de provincie Léon in.
Uren waarbij je alleen met jezelf bezig bent en denkt:waar ben ik in he-mels-naam mee bezig??Gewoon die ene voet voor die andere krijgen; gelukkig zorgt Adèle voor wat afleiding in mijn oren.
Vraag me af wat dit pad, deze weg, deze camino zó aantrekt, dat er werkelijk vanuit alle hoeken van de wereld mensen hier naar toe komen, om deze weg te gaan.Je bent met zulke basale dingen bezig:lopen, slapen,eten,boodschapjes en wasje doen.(wat heb ik een bewondering voor mijn oma´s met die grote gezinnen vroeger en dus met idem dito was)
En dan de pelgrims:veel van middelbare leeftijd, maar toch ook opmerkelijk veel jongeren.
Een jonge Italiaan, die al voor de zesde keer de camino loopt. Een groep Amerikaanse scholieren, een groep Spaanse jongeren, met tattoos. Het maakt allemaal niet uit; ook zij liggen elke avond half tien in bed en zijn er ´s morgens vroeg weer uit.
Om half twee bereik ik Bercianos, met de voeten gaat het gelukkig weer goed, dus door tot El Burgo Ranero. Dat was goed zwaar, wat een t-a-k-k-e eind, ik kan niet anders zeggen.
Om half vier kwam ik daar aan.30km in de benen. eerste albergue vol, tweede ook, derde had na veel vijfen en zessen gelukkig nog één bed vrij. Lucky one.
Wasje en boodschapjes gedaan; spreekt mij een Spanjaard aan die me in de kerk Santa Maria del Blancen had gezien; bijzonder.
´s Avonds mt de Hollander Ad gegeten, die vanuit zijn woonplaats Someren, vanaf 23 maart al, naar Santiago loopt; ook een bijzondere ontmoeting.
Vandaag 29 mei begint waar het gisteren mee ophield; weer die eindeloze streep-stug doorgaan dus maar.
om twaalf uur bereikte ik het plaatsje Mansilla de las MUlas. Daar was een marktje gaande.Alles lekker simpel;ouwe baasjes die tomaten- en andere groenteplantjes verkochten. Paprika´s en tomaten die er echt anders uitzien, dan dat ze er bij ons uit (moeten) zien.
Broodje eten en door naar Puente de Villarente.Arriveer om ongeveer 2 uur en weer ruim 25km.
Prijs mijn voetjes, knieen en alles; ze doen het zo goed!
De meseta laat ik morgen dus achter me na nog zo´n 13km. Ben dus op tijd om de grote stad Léon te bezichtigen.
Goeie albergue hier, sfeervolle inrichting (aanrader voor de caminogangers)
Buenos tardes
-
29 Mei 2012 - 17:16
Marion:
Hoi Tineke, ben iedere keer weer zo blij iets van je te lezen! Wat doe je het fantastisch goed, grote ped af voor jou. Kan me zo voorstellen, dat je bij al die rechte eindeloze stukken denkt, waar ben ik in godsnaam mee bezig, maar je weet echt heel goed waar je mee bezig bent ..., kop op hoor, het gaat je zeker lukken. Succes weer morgen, ik denk je vooruit, dikke kus hoor! -
29 Mei 2012 - 17:18
Greta:
Weer een bijzondere dag begrijp ik. Goed te lezen dat alles weer mee werkt. Weet je eigenlijk hoeveel kilo je op je rug hebt. Ik begreep dat Nico een zware start heeft gemaakt. Tot de volgende keer maar weer groet -
29 Mei 2012 - 18:53
Gitty:
Hoi tineke
Als je om 14.00 u al 25 km hebt gelopen, dan doen die voetjes van jou het wel heel goed, dat is een behoorlijk tempo! En dat met 30*, petje af. Maar het moet ook een heel goed gevoel zijn dat je van die ellendige Meseta achter de rug heb. Goed gedaan, meid! Nu wij nog. Ik zit elke keer met het Caminoboek op schoot jou te volgen, heel leuk, weet dus precies waar je zit. We zijn nu volop met de voorbereiding bezig en heb ook een weblog. Al veel computer stress!!!!!!! Maar gelukkig helpen onze kinderen ons erdoor heen.
Ik wens dat je voeten en knieen het heel goed blijven doen, zodat je gestaag verder kunt gaan met De Camino! -
29 Mei 2012 - 19:21
Annek(e):
Hoi Tien,
Wat een prestatie, zo'n ontzettend saai stuk lopen met 31 graden. En wat leuk om weer foto's te zien en ook een paar waar jezelf op staat.
Tien, veel drinken en goed eten. Volgens mij krijg je zeer sobere maaltijden, een bedevaartsmenu ?
En bedenk maar dat als je weer thuis bent, je een lekker bed hebt, een heerlijke warme douche en nog veel meer luxe.
XXX Anneke -
29 Mei 2012 - 19:27
Ed:
Wil de echte hollander opstaan! Valt helemaal niet op tussen de Japanies. Ze lijken heel wat korter als jij Tien; zeker heeeel veel gelopen! Over de helft; nu maar aftellen. `Wij hebben er inmiddels een huisgenoot bij... op 4 voeten; ziet er goed uit Tien. Beetje aan de zware kant; waarschijnlijk weer op adem gekomen na al die wandelingen met jou! Gaan hem ook weer een beetje laten lopen; vindt Maria ook leuk. Vandaag hier gelukkig weer een graad of 8 koeler; beter voor de handel. We hebben nog wat(veel) staan! Tien, ga je goed kilometervreter! Groet. -
29 Mei 2012 - 20:44
Klaas En Renske:
Blij dat je die eentonige stukken achter de rug hebt denk ik.
Hopelijk wordt het nu weer wat interessanter.Wat ontmoet je toch ontzettend veel leuke en aardige mensen met allemaal hun eigen doel om de camino te lopen.
Dit wordt ons laatste berichtje want bij ons staan nu ook de koffers klaar voor ons vertrek naar Turkye.
Wij hebben er veel zin in. Bij jou thuis is alles in orde.Wij wensen je heel,heel veel succes en sterkte en we hopen dat we elkaar over ruim 3 weken
weer ontmoeten.Wij zijn erg benieuwd naar al je verhalen en foto,s.Je bent nu al zo ver dat de eindstreep zul je vast halen.Vandaag weer mooie foto,s van je kunnen zien.Tineke het ga je goed ,we zullen zeker aan je denken.
Een hele dikke knuffel en tot ziens -
30 Mei 2012 - 09:16
Martine Vd Burg:
Nou Tien wat een mooie verhalen allemaal!
En wat een bewondering heb ik voor jou zeg, petje af bij dit afzien af en toe.
Iedere keer kijk ik weer uit naar je riesverslagen.
Gefeliciteerd met je schoonzus ga vanmiddag een bakkie doen (Joke)
Groeten Martine.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
