....and still I'm goiing strong....
Door: TinekeSantiago
Blijf op de hoogte en volg Tineke
10 Juni 2012 | Spanje, Palas de Rey
Mijn laatste verhaal kwam dus uit Sarria. Daar ontmoette ik toch weer een bekende: Mary uit Canada. Samen een hapje gegeten en daar kwam warempel de Deense Helga aanstappen; emailadressen uitgewisseld.
Gisteren, 9 juni, op stap om richting Portomarin te gaan op Ongeveer 24km. Aangezien ik gisteren een albergue had aan het begin van Sarria, moest ik toch nog 20min. lopen eer ik in Sarria zelf ben. En dat weet ik: de gele pijlen laten de pelgrim al direkt weer klimmen. Oeps!
Bij Barbadelo de cafe genomen. Weer kom ik door autenthieke Galicische dorpjes. Het vraagt om veel foto's maken. Wat een verschil met de wuivende tarwe, koolzaad-wijnvelden vanaf Saint Jean tot aan Villafranca. Een totaal ander landschap hier; met stenen omheinde veldjes soms met spruitenstokken van wel 2 meter of meer hoog. Kom langs het 101.5 km paaltje en wordt er gewoon een beetje emotioneel van. Dat heb ik toch maar ff gedaan! Maak er een foto van
, want heb gelezen dat bij het 100km paaltje er zoveel "rommel, souveniers" van pelgrims wordt achter gelaten, dat het gewoon een rommeltje is geworden. Dus daarom bij dit paaltje.
De vermoeidheid zit al goed in de benen, dus pluk nog eens een bosje bloemen voor mezelf en Abba in de oren.
Kom ineens Teresa, uit Australie, weer tegen. Teresa van de bedwantsen. Het gaat gelukkig beter met haar.
Verder Christina uit Wenen weer. Dan nog Pino ( ofwel Josephino) uit Italie. Hij heeft een broer in Purmerend wonen.
Nog ergens gepauzeerd; bij Montras, bocadillo met tonijn. En weer verder.
Het lijkt wel of er vandaag een steen in mijn tas zit, dat terwijl mijn tubes beginnen op te raken en mijn pondspot Isostar ook inmiddels leeg is, maar toch.....
Ik hoor het meer onderweg. Toch proberen te blijven genieten, ook deze wandeling is het meer dan waard.
Deze streek heeft ook Keltische invloeden. Bij veel boerderijtjes kom ik de horreas tegen. Dat zijn, volgens mijn boek, rechthoekige hoge houten of stenen bewaarplekken voor het mais.
Sommige zijn dus van hout, andere met typische stenen. Door de gaatjes/ kieren heeft de wind vrij spel, en droogt het mais, maar het waait niet weg.
Weer verder; het lijkt wel of " het kaarsje van lieverlee opgebrand" lijkt.
En dan: als door een godsgeschenk komt er een taxi aan rijden, een oud vrouwtje stapt uit. Ik vraag de chaufeuse hoeveel km het nog naar Portomarin is. Ze steekt 4 vingers op. ik wil al weer verder lopen, maar dan bedenk ik me geen seconde: ik ga met deze taxi mee!
Kruip nog net niet onder het dashboard als we voortploeterende pelgrims passeren, maar ik heb tot nog toe alles, maar dan ook echt alles gelopen.
Ze stopt in het centrum van Portomarin en wijst me waar de albergues zijn. Ik vraag haar hoeveel het ritje kost en ze zegt: niets! Wat een lieverd.
Ga bij een albergue naar binnen en een vriendelijke hospitalero laat me de slaapzaal zien en raad: daar zijn de Denen Helga en Ditlev weer. Ik blijf en Helga krijgt
de bloemen, die ik vanmorgen geplukt heb.
Ik hoor dat er al diverse albergues vol zitten, dit vanwege de 100 km pelgrims. Zij zijn hier ergens begonnen.
's-avonds koken Helga en ik in de keuken en met nog een ander Deens echtpaar eten we gezellig( met op de achtergrond Nederland- Denemarken)
Vandaag, 10 juni, ga ik samen op weg met Tulla, een Finse. We hebben afgesproken om vandaag samen op te trekken, because we need each other very much.
Het is weer aardig klimmen en dalen en ieder uur nemen we een kwartier of twintig minuten pauze. Duurt aardig lang eer we een dorpje tegenkomen voor de cafe. Het is druilerig weer, maar dat geeft niet.
Als we in Gonzar weer pauzeren, lopen Helga en Ditlev ons weer achterop. We willen vandaag naar Palas de Rey op 25 km lopen.
Hier in Galicie is er niet in elk plaatsje een albergue, dus het is uitrekenen hoe lang je loopt totdat er een albergue is.
Ben vandaag veel aan het zingen, dat krikt het uithoudings en doorzettingsvermogen wat op.
Edoch, om half twee zijn we in Palas de Rey, 25 km in the pocket. Yes!
Nog drie dagen; morgen komt mijn Joop deze richting opvliegen, dus dat wordt een weerzien na bijna vijf weken!
Misschien wil nog iemand die man met die ontbijtkoek aan het touwtje morgen deze kant opsturen??
Gisteren, 9 juni, op stap om richting Portomarin te gaan op Ongeveer 24km. Aangezien ik gisteren een albergue had aan het begin van Sarria, moest ik toch nog 20min. lopen eer ik in Sarria zelf ben. En dat weet ik: de gele pijlen laten de pelgrim al direkt weer klimmen. Oeps!
Bij Barbadelo de cafe genomen. Weer kom ik door autenthieke Galicische dorpjes. Het vraagt om veel foto's maken. Wat een verschil met de wuivende tarwe, koolzaad-wijnvelden vanaf Saint Jean tot aan Villafranca. Een totaal ander landschap hier; met stenen omheinde veldjes soms met spruitenstokken van wel 2 meter of meer hoog. Kom langs het 101.5 km paaltje en wordt er gewoon een beetje emotioneel van. Dat heb ik toch maar ff gedaan! Maak er een foto van
, want heb gelezen dat bij het 100km paaltje er zoveel "rommel, souveniers" van pelgrims wordt achter gelaten, dat het gewoon een rommeltje is geworden. Dus daarom bij dit paaltje.
De vermoeidheid zit al goed in de benen, dus pluk nog eens een bosje bloemen voor mezelf en Abba in de oren.
Kom ineens Teresa, uit Australie, weer tegen. Teresa van de bedwantsen. Het gaat gelukkig beter met haar.
Verder Christina uit Wenen weer. Dan nog Pino ( ofwel Josephino) uit Italie. Hij heeft een broer in Purmerend wonen.
Nog ergens gepauzeerd; bij Montras, bocadillo met tonijn. En weer verder.
Het lijkt wel of er vandaag een steen in mijn tas zit, dat terwijl mijn tubes beginnen op te raken en mijn pondspot Isostar ook inmiddels leeg is, maar toch.....
Ik hoor het meer onderweg. Toch proberen te blijven genieten, ook deze wandeling is het meer dan waard.
Deze streek heeft ook Keltische invloeden. Bij veel boerderijtjes kom ik de horreas tegen. Dat zijn, volgens mijn boek, rechthoekige hoge houten of stenen bewaarplekken voor het mais.
Sommige zijn dus van hout, andere met typische stenen. Door de gaatjes/ kieren heeft de wind vrij spel, en droogt het mais, maar het waait niet weg.
Weer verder; het lijkt wel of " het kaarsje van lieverlee opgebrand" lijkt.
En dan: als door een godsgeschenk komt er een taxi aan rijden, een oud vrouwtje stapt uit. Ik vraag de chaufeuse hoeveel km het nog naar Portomarin is. Ze steekt 4 vingers op. ik wil al weer verder lopen, maar dan bedenk ik me geen seconde: ik ga met deze taxi mee!
Kruip nog net niet onder het dashboard als we voortploeterende pelgrims passeren, maar ik heb tot nog toe alles, maar dan ook echt alles gelopen.
Ze stopt in het centrum van Portomarin en wijst me waar de albergues zijn. Ik vraag haar hoeveel het ritje kost en ze zegt: niets! Wat een lieverd.
Ga bij een albergue naar binnen en een vriendelijke hospitalero laat me de slaapzaal zien en raad: daar zijn de Denen Helga en Ditlev weer. Ik blijf en Helga krijgt
de bloemen, die ik vanmorgen geplukt heb.
Ik hoor dat er al diverse albergues vol zitten, dit vanwege de 100 km pelgrims. Zij zijn hier ergens begonnen.
's-avonds koken Helga en ik in de keuken en met nog een ander Deens echtpaar eten we gezellig( met op de achtergrond Nederland- Denemarken)
Vandaag, 10 juni, ga ik samen op weg met Tulla, een Finse. We hebben afgesproken om vandaag samen op te trekken, because we need each other very much.
Het is weer aardig klimmen en dalen en ieder uur nemen we een kwartier of twintig minuten pauze. Duurt aardig lang eer we een dorpje tegenkomen voor de cafe. Het is druilerig weer, maar dat geeft niet.
Als we in Gonzar weer pauzeren, lopen Helga en Ditlev ons weer achterop. We willen vandaag naar Palas de Rey op 25 km lopen.
Hier in Galicie is er niet in elk plaatsje een albergue, dus het is uitrekenen hoe lang je loopt totdat er een albergue is.
Ben vandaag veel aan het zingen, dat krikt het uithoudings en doorzettingsvermogen wat op.
Edoch, om half twee zijn we in Palas de Rey, 25 km in the pocket. Yes!
Nog drie dagen; morgen komt mijn Joop deze richting opvliegen, dus dat wordt een weerzien na bijna vijf weken!
Misschien wil nog iemand die man met die ontbijtkoek aan het touwtje morgen deze kant opsturen??
-
10 Juni 2012 - 17:02
Nicolet:
Nog even, Tineke, en dan heb je de hele reis gemaakt! Ik vind het knap van je hoor! Geert is ondertussen ook onderweg, die schrijft ook een leuke blog en maakt ook veel mee onderweg.
Succes voor de laatste loodjes, je gaat het wel redden hoor!!
groetjes Nicolet -
10 Juni 2012 - 17:48
Anneke W:
hoi Tineke, het is nu aftellen tot aan het eindpunt, elke dag stukje dichterbij je einddoel, en wat een mooie leuke foto s maak je, dierbare herinneringen worden dat, veel succes met de laatste kilometers die je nog moet gaan, ik geef je vanuit Holland windje mee in de rug,tineke toi toi wens ik je toe, gr. van anneke w -
10 Juni 2012 - 18:16
Ellen :
Kom op hoor Tineke, je kan het. Nu niet opgeven. We leven allemaal met je mee en in gedachten hou ik dat plakje ontbijtkoek voor je. groetjes -
10 Juni 2012 - 18:32
Tiny Van Mil:
Nou van die ontbijtkoek,nee echt niet,dat moet Joop maar voor zijn rekening nemen !!
Leuk vooruitzicht Tineke,om elkaar aan het (zware) eind van je tocht te verwelkomen.
We geven je morgen weer een steuntje in je rug,en laten het lichtje branden. Heel veel moed weer gewenst voor morgen. -
10 Juni 2012 - 20:48
Ria:
Tineke wat heerlijk dat je er bijna bent.
Heb je toch maar mooi vol gehouden.
Knap hoor. Geniet echt van al je verhalen en je eerlijkheid.
Fijn dat Joop je staat op te wachten op het eindpunt.
Straks ben je weer hier en een hele ervaring rijker die niemand je meer af kan nemen.
Sterkte de laatste loodjes.
Ik denk aan je. -
11 Juni 2012 - 06:51
Thea:
Hè Tien,
Wat goed van je vrouwke!
En zie je die Peijneburgkoek voor je neus hangen? De laatste loodjes, maar dan met Joop geeft je vast vleugels. In gedachte bij jullie.
Liefs, -
11 Juni 2012 - 09:02
Nel:
Hola Tineke.
De laatste loodjes, en die zijn het zwaarste, maar je einddoel zie je al op de kaart!
Buena suerta y saludos de Nel -
11 Juni 2012 - 13:07
Laurien:
Hallo Tineke,
Dat was een mijlpaal op je camino. De 100 km grens doorbroken!! Voor je het weet, ben je in Santiago! Na vandaag nog twee dagen. Het was niet altijd (even) makkelijk, maar de tijd is toch wel voorbij gevlogen. Precies 5 weken na vertrek loop je de eindbestemming binnen. Het idee dat Joop aan de finish staat, is toch zeker sterker dan de ontbijtkoek ;-). En anders denk je maar aan zondag als je ons weer zult zien. Wij kijken er naar uit.
Zet 'm op de laatste dagen! En blijf genieten, ook (of misschien wel juist) van de laatste kilometers.
liefs, Laurien -
11 Juni 2012 - 17:29
Jose V Schie:
Hoi Tineke.
Echt leuk om je verhalen te lezen. Wat super stoer dat je al die kilometers loopt! Hou vol, je bent er bijna :)
Groetjes José -
12 Juni 2012 - 21:03
Ludy:
De laatste lootjes....
Succes nog de komende dagen tot je eindpunt !!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
