Vilanova de Arousa
Door: Tineke
Blijf op de hoogte en volg Tineke
04 Juni 2023 | Spanje, Vilanova de Arousa
Wat n leuke plek troffen de Duitse Eva en ik gisteren bij casa de Anne en Miguel. De elf andere kamers waren door enkel Ierse pelgrims gereserveerd. Zij hadden iets te vieren en aten met elkaar. Eva en ik kregen het eten op ons eigen “terras” opgediend. Het smaakte verrukkelijk. Aanvankelijk dacht ik dat zal vanavond gezellig worden met de Ieren, maar gewoon samen met Eva voelde prima. Zal ook met de leeftijd misschien te maken hebben dat ik die drukte niet meer opzoek.
Een Duitse en een Nederlandse en samen proberen Spaans te praten…kwamen we er niet uit, dan maar in het Engels. En een boeiend levensverhaal; dat gebeurt ook op de camino. Je verhaal kwijt kunnen, "de diepte ingaan". Je weet dat je elkaar hierna waarschijnlijk nooit meer ziet...
Vanmorgen vroeg uit bed, want Miguel zal ons om 6.30 uur op de route afzetten.
Het is nog half donker als Eva en ik onze eerste stappen zetten in een bos dat net gaat ontwaken. Ik ben voorbereid op een spannende afdaling en Eva is op dit stuk zéker mijn gids. Zij heeft de route op haar telefoon en soms moeten we die ook als zaklamp gebruiken. Tekens zijn soms niet aanwezig, dan gaan we maar rechtdoor. Een woeste stroom bruist links van ons. Dit is zeker een heftige afdaling. Alleen maar grote, slordig “ neergegooide” keien en wortels die al decennialang in alle richtingen door dit pad zijn geworteld.
Eva gaat als een hinde en springt van steen naar steen: ik manoeuvreer met mijn stokken als ik weer een diepe stap moet maken. Heel geconcentreerd en toch proberen ontspannen te blijven. Eva wacht steeds tot ik er weer ben en als het heftigste stuk achter de rug is, laten we elkaar los. Een hartelijke omhelzing en gaan we elk ons eigen pad. Hoe fijn was dit.
Als ik eindelijk een plekje vind om te gaan zitten, eet ik mijn yoghurtje op. Ik had nog niet ontbeten en daar is het na deze energieverslindende afdaling wel tijd voor.
Om negen uur eindelijk weer in de bewoonde wereld in het gehucht Ribadumia en daar is direct een koffietent. Ik bestel een koffie en krijg er op een bordje een gekookt ei bij, een stukje chorizo en een stuk cake! En ik betaal € 2.— Ze weten hier wat een pelgrim nodig heeft na zo'n afdaling.
Als ik nog wat geschreven heb, ga ik weer door, met nog steeds die stromende beek én bomen. Bomen; decennia- of misschien wel eeuwenoude bomen, karakteristieke, authentieke bomen. Allemaal hun eigen weg omhoog gegroeid, soms linksom, soms rechtsom. Allemaal verschillend en allemaal mogen ze er zijn.
Om n uur of half elf kom ik door een piepklein gehucht met een kapel en daar kan ik een stempel halen. Als ik er binnenstap, is er een dame met een gitaar een lied aan het zingen. Wel zo zuiver en een mooie melodie; het raakt me. Het is een intieme kapel, er staat een Mariabeeld en hier leg ik de schelpen neer die ik van huis had meegenomen. De schelpen met de namen erop van mijn kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen. Een mooie plek.
Als ik bijna bij het naar buitengaan een stempel zet in mijn Credencial zie ik op de grond een plat getrapt klavertje vier liggen. ( ik heb er een aan mijn kettinkje hangen)
Ik vraag de dame of zij dat daar heeft neergelegd? Ze zegt “ no” en wil het gelijk oprapen…. “ leave it please” zeg ik…
Zo rond half een zit ik ergens mijn meegenomen stuk tortilla en brood te eten en wie komt dáár aanlopen? De Ierse Hazel van de albergue van Viladesusa en van Redondela, waar ik met haar lunchte. We zijn allebei blij weer een bekende te ontmoeten.
Wat gaat het lopen heerlijk vandaag: tuurlijk voel ik mijn voeten, maar het gaat gewoon zó goed. Ik ben dankbaar, ontzettend dankbaar.
Rond drie uur kom ik aan in de leuke kustplaats Vilanova de Arousa en ga op zoek naar een albergue en die vind ik. Albergue Asalazon, het ziet er buiten simpel uit, maar ik ga toch naar binnen. Er zijn reeds zes pelgrims en als ik vraag of ik een kamer voor mij alleen kan krijgen, kan dat ook nog! Heerlijk!
Een fijne kamer met een schoon opgemaakt bed en een regendouche! En echte handdoeken…..ik voel me wel een luxe pelgrim [e-1f60a]
Moet ik nog even een bank opzoeken, want mijn portemonnee moet aan het infuus. En koffie met iets lekkers erbij. Het is gek, maar iets zoets doet wonderen.
Dan word ik door Marcel gevideobeld; fijn om ze allemaal even te zien en te spreken. Én komt er in de gezinsapp een filmpje van Yara met haar kinderkoor. Ze hebben vanochtend het lied gezongen: ik ga op reis al weet ik niet waarheen….hoe bijzonder ….die schat van een Yara. Het lied dat ik een paar weken geleden met mijn eigen koor zong en dat het teken voor mij was om op reis te gaan. Ik bel hen direct.
Dan een hapje eten en kom ik warempel weer bekenden tegen. We gaan samen eten; ook weer bijzonder.
Morgen ga ik om acht met de boot! Voor de derde etappe van deze camino Espiritual.
Allemaal lieve groet van mij
Tineke
-
05 Juni 2023 - 10:15
Marijke:
Wat leuk weer om te lezen! Wat maak je veel mee en wat heb je veel geluk, maar ook wat ZIE je je geluk! Nog belangrijker dat laatste.
Heerlijk zo'n klavertje vier, hoe bijzonder.
Geniet van vandaag en alle mensen die je tegenkomt! Hier is het prachtig weer en ik kan weer (beetje) lopen[e-1f970]
-
05 Juni 2023 - 10:31
Klaas En Renske:
Lieve Tineke, wat weer een prachtig beeldend verhaal ,je ziet en voelt ieder stap en beleving van je…..geweldig zo jij geniet van deze dagen, het ga je goed!!!
Dikke [e-1f970]
-
05 Juni 2023 - 12:13
Gitty :
Lieve Tien, ik zit nu in de auto op weg naar Utrecht om op te passen. En lees je bericht.
Gerard rijdt, hoor! Weer zo'n bijzonder verhaal, ik krijg er kippenvel van. Je beschrijft alles ook zo mooi.
Fijn dat je zo goed gaat en dat je af en toe het geluk op de grond vind.
Veel liefs Gerard en Gitty
-
05 Juni 2023 - 12:54
Inge:
- Heerlijk dat je zo loopt te genieten Tineke!
Buen Camino,
Inge
-
05 Juni 2023 - 15:32
Anneke W:
Goedemiddag Tineke,
wat heb je gisteren weer een mooie wandeldag gehad met vele onverwachte ontmoetingen, zal inderdaad niet makkelijk lopen zijn over die grote keien en wortels die her en der vastliggen op de grond, wat fijn dat het wandelen je goed afgaat .
wat weinig geld kost een kopje kofffe met wat lekkers erbij , dat is hier wel anders . Ik hoop dat je vandaag een goede wandeldag tot nu toe heb gehad, en een fijne slaapplek kan vinden,
Gr Anneke W
-
09 Juni 2023 - 09:51
Margrit:
Ha Tineke, ik was een beetje achter met lezen, en lees je stukje over het liedje van het kinderkoor van Yara en dat dat voor jou de aanzet was om deze camino te gaan lopen. Kreeg meteen kippevel! Alles heeft een doel...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
