Toevalligheden bestaan niet
Door: Tineke
Blijf op de hoogte en volg Tineke
25 Mei 2023 | Portugal, Marinhas
Om 6.15 uit bed; bleef gisteravond lang rommelig op de gang. Licht uit, licht aan. Ik had de deur van mijn slaapkamer op een grote kier laten staan, want slapen in een kamer zonder ramen en een dichte deur daar word ik een beetje claustrofobisch van.
Vanochtend zijn mijn darmen een beetje van de leg, komt denk ik door het kraanwater dat echt een chloorsmaak heeft. In een soort keukentje mijn gekochte proteïne yoghurtje gegeten. Het enige wat kon was thee zetten en zakjes had ik gelukkig bij me. Uiteindelijk ging ik pas rond half acht weg.
Ben ongeveer 100 of 200 mtr op weg…ik mis iets….mijn stokken!! Potverdrie; die stonden achter de slaapkamerdeur…en die stond open toen ik wegging. Te-rug; ik had geen voordeursleutel meer, dus hard tegen de deur tikken. Nada….een deurbel werkte niet….roept er een Portugees vrouwtje naar me. En wijst naar de garagedeur, daar zit een bel met intercom. Ik vraag/ gebaar of ze even wil komen. Ik spreek geen Portugees en de eigenaar geen Engels, dus ik vraag of zij via de intercom wil vertellen wat er aan de hand is. Dat doet ze en dan verschijnt de vrouw des huizes bij de voordeur. Ik haal mijn stokken en opnieuw op pad. Zie geen pelgrim in de buurt, totdat een jonge vrouw en een oudere man me toch voorbij lopen. “Buen camino” en die speren er vandoor. Ik bedoel: ze liepen erg makkelijk. Verderop kom ik ze toch weer tegen, als zij zich in staat te smeren met zonnebrand. Toch een praatje. Zij heeft onlangs de camino Frances gedaan ( die ik in 2012 liep), daarachteraan naar Finisterre en Muxia. Ze komt uit Canada en is nu met haar vader de Portugese aan het lopen. Hoe bijzonder.
Ik kom voorlopig niks tegen, de zee niet meer in beeld, rechts van me wel boogkassen. Ja hoor, nou dat ziet er bij ons in t Oost-en Westland anders uit .
Het lijkt of ik loop als een slak, had ik gedacht dat ik niet zoveel in mijn rugtas had, nou het voelt als een baksteen. Ik voel me niet echt ok en kom eindelijk door een plaatsje: Apúlia; niet eens een koffietent. Eerst weer eens drinken en als ik het gehucht bijna uit ben, zie ik drie mensen. Dat zijn écht senioren; zij pauzeren, dus ik óók. Er is niks om op te zitten, alleen aan de overkant van de straat, maar dat is pal in de zon. Dan toch in de schaduw op mijn platte kadet op mijn zitmatje op de straat. Fietst een mevrouw voorbij met boodschappen onder haar snelbinder. Ze woont een paar huizen verder, want daar gaat ze het hek in. Ik ga er achteraan, laat mijn spullen bij de andere pelgrims in vertrouwen staan en vraag over het hek heen of ze mijn waterfles wil vullen, want die is leeg en voorlopig kom ik niks tegen. Dat wil ze voor me doen. “Obrigada”!
Terug naar de pauzerende pelgrims/ ze komen uit Zuid Afrika. Zij heet Zaida; haar man heet Jim en de vriendin heet Elsie.
Het is een echtpaar en een vriendin. Ik ga toch aan de overkant naast de dame van het echtpaar zitten….ze lijkt op iemand die ik ken….
Ik krijg een boeiend gesprek met haar; volgens mij is ze behoorlijk oud ( dat gok ik). In haar werkzaam leven was ze kwantum fisica ( als ik het goed zeg). Als ik haar toch vraag hoe oud ze is, begint ze een heel verhaal over je oud voelen, ze weet alles van het menselijk lichaam, energiën, dna enz.
Als zij weer verder gaan, vraag ik of ik een stukje met hen op mag lopen. Dat is ok. Ik zeg haar dat ze op mijn peettante lijkt, die pas is overleden; tante To. Deze dame is net zo knokig én taai denk ik. Als ik achter Elsie loop, zie ik dat er op haar tas Kilimanjaro staat. Ik vraag of zij daar geweest is. Nee, dat is ze niet, maar dan vertelt Jim dat hij jaren geleden samen met Zaida zijn vrouw twee keer de Kilimanjaro hebben beklommen. Daar heb ik bijna geen woorden voor.
Intussen lopen we door een bos met heerlijk geurende eucalyptus bomen en zie oleanders aan de kant met zaadbollen eraan. Als we weer een gehuchtje inlopen, wil ik daar iets gaan bekijken. Een begraafplaats met allemaal van die stenen huisjes. Ik bedank ze hartelijk en ze zegt: “beye love”
Wat kwamen deze mensen op het juiste moment op mijn pad! Dit was geen toevalligheid .
Als ik van die begraafplaats kom, zie ik dat de deur van de kerk open is. Ik ga naar binnen en ga achterin zitten, er klinkt een bandje met zachte (kerk?)muziek. Er komen nog twee jonge meiden binnen met rugtas. Als ik even heb gezeten, dan toch voorin een, helaas elektrisch, kaarsje aansteken. En er ligt een stempel; dus die zet ik in mijn credencial ( dat is mijn pelgrimspaspoort).
Als ik de kerk verlaat, maak ik nog een fotootje tussen de bomen op het voorplein. En kijk; hoe mooi schijnt de zon tussen de bomen door.
Als ik verder loop, kom ik bij de oever van de Rio Cávado. En daar moet ik overheen….eerst omhoog en dan de brug op….als ik iets eng vind, is het over een brug lopen die hoog boven de onderdoor stromende rivier ligt. En de brug is ook nog eens akelig lang. Goed dat ik dit van te voren nog niet wist. Gáán, mijn yoga-ademhaling en mijn ogen strak op het naastgelegen auto autowegdek.
Niet aan toegeven….als ik eindelijk van brug linksaf sla, is er een winkeltje. Even naar binnen; een man heeft zelfgemaakte camino spulletjes. Ik vertel mijn “brug/hoogte angst” . Ik koop een kurken onderzetter als beloning voor mezelf en hij heeft nog een mooi stempel voor me.
Ik kom bij het dorpje Esposende, maak een foto van een groot camino welkomstbord en loop verder….” this way”, roept een man iets verderop….zo daar bof ik mee, had zomaar rechtdoor gegaan. Kom ik bij een soort splitsing en zie een gele pijl om linksaf te gaan….loopt hij net de rechter weg in. “Ola….you must go this way” , zeg ik. Hahah we contacten nu natuurlijk even. “ The deaf will help the blind”, zeg ik. We lachen er allebei om. Het is een Italiaan en we krijgen een leuk gesprekje. Het is een dertiger, denk ik. Hij loopt oa om af te vallen…. en nog wat redenen noemt ie op. Als ik in een straatje een leuke panaderia/ bakker- annex koffietentje zie, ga ik daar naarbinnen. Eindelijk koffie met iets lekkers erbij.
wordt vervolgd
-
25 Mei 2023 - 18:33
Ed:
Zo Tien, dat is toch weer beetje pelgrims werk. Goed voor je om toch weer andere gangers tegen te komen, krijg er een beetje gevoel bij hoe dat werkt en wat het doet. Daar haal je, begrijp ik, weer nieuwe energie uit.
Morgen weer de mouwen opstropen en de lanen in. Mooie verhalen, kijk er weer naar uit wat de nieuwe dag je brengt. Succes.
-
25 Mei 2023 - 18:44
Margrit:
Zoveel verschillende mensen met zoveel verschillende verhalen, zo mooi en waardevol! En je bent toch maar over de brug naar de overkant gelopen, heel stoer! Ben heel benieuwd wat er morgen op je pad komt.
-
25 Mei 2023 - 19:15
Annie:
Tineke,
Leuk die ontmoetingen , praten met handen en voeten,
Leuke verslagen, fijn om te lezen.
Succes he.wandel ze..
-
25 Mei 2023 - 19:39
Klaas En Renske:
Jááá, leuk…. weer een verslag van Tineke [e-1f601] meid, ieder uur is anders en wat is dat toch geweldig dat je ook steeds
andere mensen tegenkomt voor een praatje en leuke contacten, heerlijk als je daar voor open staat.
Hopelijk gaan je darmen weer de normale kant op, hoort er misschien wel bij maar toch…
Vannacht maar weer lekker slapen, gezond weer op en we wensen je weer een mooie dag toe!
Hele dikke knuffel van ons samen [e-1f44d][e-1f44d][e-1f44d]
Klaas en Renske.[e-1f970]
-
25 Mei 2023 - 21:01
Nel:
Hoi Tineke.
Prachtige verhalen en bijzonder om mensen te ontmoeten uit diverse landen.
En je angst overwinnen, je hebt het toch maar gedaan.
Succes morgen en hopelijk zijn je darmen weer oké.
Liefs Nel
-
26 Mei 2023 - 09:50
Anneke W:
Goedemorgen tineke,
heb je goed geslapen, niet fijn dat je wat last van je darmen heb, hopen dat je vandaag weer kan gaan genieten van alles wat er op je afkomt.
wat heb je al een hoop mee gemaakt de afgelopen dagen,
heel leuk om het telezen.
tineke ik wens je een goede wandeldag toe ,
Gr Anneke W [e-1f64b][e-2640]️[e-1f6b6][e-2640]️[e-1f603][e-1f618][e-1f44d][e-2600]️
-
26 Mei 2023 - 13:18
Trees:
Ha Tinek,
Leuk om je verslagen te lezen.
Wat fijn dat je leuke mensen tegenkomt waar je weer steun van hebt als je je niet ok voelt en die je ook de weg wijzen als je de verkeerde richting op gaat. Ik hoop dat de pijlen overal goed te zien zijn en niet zoals bij een knooppuntenroute niet altijd goed zichtbaar zijn [e-1f600].
Veel succes met het vervolg van je wandeling!
Groetjes,
Trees [e-1f618]
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
